Geschreven door: Onbekend.
Onlangs is ons koffie uurtje gevisiteerd door een “Mystery Guest”
Hij heeft zijn bevindingen voor ons op papier gezet:
In totaal waren er 25 personen aanwezig.
Wat opviel:
1.Omgangsvormen waren verre van formeel, net alsof iedereen elkaar al jaren kende, blijkbaar was iedereen familie van elkaar → want men noemde elkaar “Oom” of “tante”.
2.veel te snoepen, terwijl er bij navraag niemand jarig bleek te zijn.
3.ook opvallend, het eten/snoepen kwam veelvuldig aan bod →allerlei exotische gerechten met vreemde namen passeerden de revue.
4.diverse ouderen zongen enthousiast mee, met de ten gehore gebrachte muziek. Eigenlijk toch wel een vrolijk volkje…. Ondergetekende is toch zowel wereldburger als wereldreiziger zeer deskundig op talengebied, doch kon het onderhavige taalgebruik niet plaatsen. Waarschijnlijk betreft het een zeldzaam dialect uit het Verre Oosten.
5.Ook viel veelvuldig de term: ”djamm Quartet”, wat dat precies inhield weet ondergetekende niet.
Wat tenslotte vreemd was, dat niemand zich aan het beëindigen v/h koffie-uurtje om 12.00 u scheen te houden.
Maar verder was het wel gezellig en had ondergetekende ondanks de taalbarrière een zeer tevreden gevoel bij het weg gaan. Ondergetekende had namelijk het gevoel, om net als Margaret Mead destijds, → door middel ‘participerende observatie’ een waardevolle bijdrage aan de culturele antropologie te hebben geleverd.